Στα σκουπίδια η βελόνα της ψυχής – Ειρήνη Δρακουλάκου

Στα σκουπίδια η βελόνα της ψυχής – Ειρήνη Δρακουλάκου

Φέρε μου μια ακόμη δόση
Μια προσωρινή χαρά να μου δώσει
Νιώθω ότι δε θα με προδώσει
Αν και στο τέλος προβλέπεται να με σκοτώσει.
Δε θα μου κάνει κακό
Αν και νιώθω μια θηλιά στο λαιμό.
Το μέλι είναι γλυκό
Και στο τέλος θα γίνει φαρμάκι πικρό.
Με κάνει να νιώθω ωραία
Με την ψευδαίσθηση του ευτυχισμένου
Μα θα τελειώσει μοιραία
Με την αλήθεια του δυστυχισμένου.
Η χαρά μετατρέπεται σε αλυσίδα
Γίνομαι το δικό του θύμα
Μπροστά δεν μπορώ να κάνω βήμα
Την αγάπη μου για αυτόν κρατάω σα θυρίδα

Αυτός είναι ο εθισμός.
Για άλλους οι ουσίες, για άλλους ενα πρόσωπο.
Άλλοι με τη βελόνα στο πετσί του
Και άλλοι με ανθρώπους στη ζωή τους.
Η ύπαρξη του νόημα στη ζωή δίνει
Αλλά με κενή την ψυχή σε αφήνει.
Γίνεσαι ο δέσμιος της παρουσίας τους
Και παθαίνεις εξάρτηση από την απουσία τους.
Εκτός ορίων όλο και πιο συχνά φτάνεις
Και όλο πιο πολλά λάθη κάνεις
Μα το κυριότερο τον εαυτό σου σταδιακά χάνεις.

Ο εθισμός είναι ύπουλος πολύ.
Μπερδεύεις την αγάπη με την εξάρτηση.
Μα η αγάπη δε σου βάζει λουριά
Σε βοηθά να πετάξεις ψηλά.
Δε σε παράτα στους πρώτους ενδοιασμούς
Δεν αρκείται στους πρώτους συμβιβασμούς
Και κάνει τους όρκους τους αληθινούς.
Μα πάνω από όλα σου προσφέρει ηρεμία
Και μόνιμη ευημερία,
Ενώ η εξάρτηση σε διαλύει με μανία
Και όταν ελευθερωθείς θα φύγει με δειλία
Στα σκουπίδια πετα την τοξικότητα
Είτε είναι από ουσία είτε από ονοματεπώνυμο
Γιατι θα σου κάνει κακό μόνιμο
Και βρες ξανά την αληθινή σου ταυτότητα.

By : __.drakoulakou.__ (ig account)